ติดเทอร์โบการเล่นเวทกับ คู่ฝึก หรือ work-out partner

ไม่ได้สะกดผิดครับ "คู่ฝึก" ไม่ใช่ "ครูฝึก"

ผมอยากเล่าประสบการณ์จริงให้ฟ้ง ที่คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อนักเล่นเวทเทรนนิ่ง นักเพาะกาย นักเล่นกล้าม ทั้งมือใหม่ และมือโปร

work-out partner

ยุคเริ่มต้นของผมในการเล่นเวทในฟิตเนสเซ็นเตอร์ ผมไปคนเดียว ไม่ได้มีเพื่อนติดสอยห้อยตามไปเล่นด้วย ที่ได้รู้จักพูดคุยก็เป็น เพื่อนใหม่ๆ รุ่นน้อง รุ่นพี่ รุ่นน้า รุ่นลุง ที่เป็นสมาชิกร่วมยิมทั้งสิ้น

อยู่มาวันหนึ่ง น่าจะเป็นเดือนที่ 4-5 ของการเล่นเวท ผมออกกำลังกายของผมอยู่ดีๆ จำได้ว่าอยู่ที่ Power Rack มีฝรั่งคนหนึ่ง (ทราบภายหลังว่าเป็นคนฝรั่งเศษ ชื่อ ฌองลูอี หรือ Jean-Louis) จู่ๆเดินเข้ามาหาผม แล้วบอกว่า "ขอเล่นด้วย" ผมก็ตอบโอเคอยู่แล้ว ในใจคิดว่าคงเล่นเซทสองเซท หรือออกกำลังท่านี้เสร็จก็คงจะไป และยังไงก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่สมาชิกคนอื่นจะมาขอแจมใช้เครื่องเวท ระหว่างที่เราพักระหว่างเซท

แต่ปรากฎว่าแกประกบผมตลอดรายการในวันนั้น เซ็ทต่อเซ็ท ท่าต่อท่า คุยกับเล็กๆน้อยๆ ตามธรรมเนียม

รุ่งขึ้นแกก็มาแจมกับผมอีก เล่นโปรแกรม split วันที่สองอย่างที่ผมเล่น ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ตัวเองได้ออกกำลังตามโปรแกรมก็พอใจแล้ว เพราะปกติระหว่างเซทที่เราพักอยู่ ใครจะมาแจมก็ไม่ว่ากันอยู่แล้ว เพราะ ผมไม่เคยนั่งแช่อุปกรณ์

จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน ฌองลูอี ก็มาเล่นเวทกับผมตลอด และสนิทสนมกันมากขึ้น

มีวันหนึ่ง ผมเข้ายิมตามเวลาปกติ ฝรั่งผู้ดูแลยิมก็บอกผมว่า "work-out partner ของคุณยังไม่มาเลย" ผมก็ถึงบางอ้อนี่เอง จากที่เล่นกันมาประจำเป็นเดือน เพื่อนร่วมฝึกร่วมเล่นเวท ก็คือ work-out partner นี่เอง

ฌองลูอี มาบอกผมภายหลังว่า วันแรกที่แกเป็นสมาชิกในยิม แกไปกระซิบถามครูฝึกว่า "มีใครในยิมที่เล่นเวทจริงจังบ้าง" และครูฝึกก็ชี้นิ้วมาที่ผม

นี่คือเบื้องหลังการที่ผมมี work-out partner โดยไม่รู้ตัว และไม่ได้ตั้งตัว

เล่ามาเสียยาว แล้ว work-out partner นี่มีประโยชน์อย่างไรต่อการเล่นกล้ามเพาะกาย หรือครับ หรือเอาไว้คุยๆๆๆ ไม่รู้จบ เล่นมั่งไม่เล่นมั่ง ขอให้ได้คุยไว้ก่อน แปรสภาพห้องเวท เป็นแช็ตรูป

ไม่ใช่ครับ ประโยชน์แท้จริงที่เกิดขึ้น คือ

  • บางวันผมขี้เกียจไปยิม แต่สำนึกบอกว่าต้องไป เพราะมีเพื่อนรออยู่ (ยกเว้นมีธุระจำเป็นจริงๆก็อีกเรื่องหนึ่ง ไม่ว่ากัน)
  • บางวันไปถึงยิมแล้วรู้สึกเหนื่อยล้าจากการงาน แต่ก็เหนื่อยล้าไม่ได้นาน เพราะมีคนคอยจี้ให้เล่น ไม่มีสิทธิอู้
  • มีคน push (หรือผลักดัน) ให้เล่นหนักขึ้นเรื่อยๆ
  • มีคน spot (หรือคนไทยเรียกว่า save) อยู่ใกล้ตัวเมื่อออกกำลังท่าหนักๆ ไม่ต้องไปเรียกใคร
  • มีคนช่วยดู ฟอร์มการเล่น (สำคัญมาก กรุณาคลิกลิงค์นี้) มีคนคุมไม่ให้พักระหว่างเซ็ทนาน (สำคัญ และจะพูดถึงต่อไปเช่นกัน)
  • มีคนแลกเปลี่ยนความรู้ในการเล่นกล้าม ไม่เป็นกบในกะลา
  • มีโอกาสพลิกแพลงโปรแกรมเล่นเวท เพื่อกระตุกกล้ามเนื้อไม่ให้หยุดพัฒนา (plateau) เช่น การเล่น I do, you do ยกตัวอย่างเป็นการเล่น bicep curl กับ EZ bar เมื่อคนแรกเล่นเสร็จ (อาจจะ 10 ครั้ง) ก็จะส่ง EZ bar ให้กับ อีกคนหนึ่งทันที ไม่มีการวางพื้น เมื่อคนที่สองเล่นเสร็จ (อาจจะ 10 ครั้งเช่นกัน) ก็ส่ง EZ bar คืนให้กับคนแรก เล่นเซ็ทต่อไป ส่งกันไปส่งกันมา อาจตกลงกันล่วงหน้าว่า 5 เซ็ท เป็นต้น รับรองเลยครับว่าครบแล้วจะยกแขนไม่ขึ้นทั้งสองคน

I do, you do routine

ที่สำคัญคือ อาจเป็นเพราะต่างคนต่างมา แม้มีความสนิทสนมกันมากขึ้น แต่ก็มีความเกรงใจกันที่จะรักษาระเบียบวินัย เช่น มาตรงเวลา ไม่ขาดหาย เล่นเวทกันจริงจัง ผลักดันซึ่งกันและกัน ฯลฯ

ผมกับ ฌองลูอี เล่นเวทด้วยกันเป็นหลายปี จนกระทั่งเขาถูกส่งตัวกลับไปทำงานที่ประเทศบ้านเกิด ยอมรับเลยครับ จากนั้นผมกร่อยไปเป็นเดือน กว่าจะกลับมามีกำลังใจออกกำลังเหมือนเดิม จากเล่นเวทด้วยกันสองคนเป็นนิสัย แต่เหลือคนเดียว

แต่สุดท้ายอยากจะบอกว่า การมี work-out partnerนั้น อาจเป็นส่วนสำคัญในการเล่นเวทเพาะกายของท่าน ก็ต้องลองไขว่คว้าหาดูครับ

Share on